Op de knieën
Op 13 maart 2016 werd de uitslag van het volgende onderzoek gepubliceerd: Nederland is God kwijt geraakt. Meerderheid gelooft niet meer dat God bestaat.
Het geloof in God verdwijnt steeds verder uit onze samenleving; Nederland is geen christelijke natie meer, dat zijn de belangrijkste conclusies uit het toonaangevende onderzoek ‘God in Nederland’ dat in maart 2016 verscheen. Het kerkbezoek blijft dramatisch dalen en het geloof in een persoonlijke God is sterk afgenomen, concluderen de onderzoekers.
Exotische wereld
Een overgrote meerderheid van de Nederlanders (82%) komt nooit of bijna nooit in de kerk en nog maar 14% gelooft in een persoonlijke God. Voor veel Nederlanders is het christendom een onbekende of exotische wereld geworden.”
De cijfers uit dit onderzoek zijn eigenlijk geen nieuws, geen verrassing. In de politiek krimpt het christelijke aandeel aanzienlijk de laatste jaren. Er is enorm veel normvervaging en verruwing in de (sociale) media. En op zondag gaan er meer mensen joggen, naar voetbalwedstrijden dan naar de kerk. Even voor alle duidelijkheid: de kerk dat zijn u, jij en mij.
En waar waren we als kerk de afgelopen decennia? We hielden vooral vast aan onze eigen kerkcultuur. Liefdevolle radicaliteit met oog voor de ander was ver te zoeken. ‘Een kerk die naar binnen is gericht, is geen kerk…’, wordt wel eens gezegd. We zijn over de volle breedte lauw geworden. Hoe is dat zo gekomen? Openbaring 3 is nog ontzettend actueel. “U zegt dat u rijk bent en niets te kort komt, maar u beseft niet dat u er geestelijk ellendig aan toe bent: u bent arm, blind en naakt (Het Boek).” Gods woord is duidelijk, maar willen we dit erkennen en ons geriefelijke westerse leventje er voor opofferen? Ons kerk-zijn aanpassen?
Het is zonde, dat het zo gegaan is. En wij zijn samen de kerk. Als we oprecht berouw hebben, laten we dan onze zonde erkennen en vergeving aan God vragen. We moeten ons opnieuw bekeren en ontdekken wat Gods Woord voor ons dagelijkse geestelijke leven betekent. Want zijn belofte blijft staan. Even verder in Openbaring 3 staat: Luister, Ik sta voor de deur en klop. Als iemand Mij hoort en de deur opendoet, zal Ik bij hem binnenkomen. Dan zullen we samen eten, hij met Mij en Ik met hem. Bij God heeft herstel altijd het laatste woord!
Gebed en schuld toegeven zijn hard nodig. Zullen we voor Hem buigen en op de knieën in gebed gaan? Ons leven op Hem richten. Pas dan kan Gods Geest weer ten volle werken en zijn Koninkrijk bouwen door de levens van u en mij heen.
Sjalom,
René Timmerman
Directeur Stichting Antwoord
NB. Jezus geeft volop aanwijzingen voor discipelschap in de Evangeliën.